Oto i pierwsza recenzja wykonana przez zwykłego użytkownika, która znalazła się na portalu! Cezarek odwalił kawał świetnej roboty



Wykonawca: Saxon
Tytuł: Call to Arms
Gatunek: Heavy Metal
Wydawca: UDR

Biff Byfford - Wokal
Paul Quinn - Gitara
Doug Scarratt - Gitara
Nibbs Carter - Gitara Basowa
Nigel Glockler - Perkusja


Saxon... każdy szanujący się fan heavy metalu powinien kojarzyć utwory jak "Princess of The Night", "Wheels of Steel" czy "Crusader". Od ostatniej płyty Saxona "Into the Labyrinth", płyty która moim zdaniem nie była zbyt dobra minęło dwa lata. Po tych dwóch latach Saxon wraca do świetnej formy. Ale do rzeczy.

Gdy zobaczyłem pudełko (kupiłem wersję bonusową, ze zremastowanym koncert z Donningtonu z 1980 roku) pomyślałem 'Hmm... Bardzo ładnie, łądnie zapakowane". W końcu włożyłem płytę do mojego odtwarzacza. 
"Hammer of the Gods" piosenka wybrana na singiel. Rozpoczynająca płytę, niezbyt sprawdza się w swojej roli. Piosenka zupełnie odbiega od Saxonowskich kompozycji. Zresztą, Saxon nie stoi w miejscu, ciągle zmienia styl. Piosenka nie powala na kolana ale zła nie jest, wręcz przeciwnie. Jest dość przyzwoita. Krótka, zwięzła i na temat.  Ogólnie bardzo mocnym punktem tej piosenki jest refren który świetnie wychodzi na koncertach. "Back in 79'" rozpoczyna perkusja podobnie jak w "Denim and Leather". Piosenka z miażdżącym riffem i wgniatającą w fotel zwrotką. Kolejny znakomity refren. Znakomicie przy tej piosence uprawia się Headbanging. Również solówka nie przeciętna. Przemyślana i bardzo dokładnie zagrana. "Surviving Against the Odds" to już w ogóle majstersztyk. Dynamiczny i ostry riff. Widać że Saxon potrafi stworzyć coś ostrzejszego. A jak usłyszałem refren to powiedziałem "To jest To!" Genialna piosenka, która moim zdaniem już należy do klasyków Saxona. "Mists of Avalon" bardzo fajne, nietypowe jak na Saxona intro. Po którym kolejny miażdżący riff. Słychać że wraz z Biffem śpiewają chórki, które nadają smaczku. I kolejny pre-chours oraz refren który został stworzony na koncerty. I genialna solówka, najlepsza na płycie. I wreszcie opus magnum tej płyty, utwór tytułowy. Spokojne, piękne intro (skąd my to znamy ...) i genialny refren który dorównuje żelaznym klasykom Saxona. Dodatkiem na tej płycie jest wersja orkiestrowa która ma jeszcze więcej mocy, i brzmi po prostu niesamowicie (P.S. W przyszłym roku Saxon da koncert z orkiestra w Polsce. Nagranie to zostanie wydane na DVD.). Solówka też genialna, najlepsza tuż po "Mists of Avalon". Utwór już stał się jednym z moich ulubionych piosenek Saxona, jak nie ulubionym. Kolejny "Chasing the Bullet" to zwykły dobry utwór, nic więcej. "Afterburner" to najostrzejszy kawałek z tej płyty ze zniewalającym wokalem Biffa. Utwór na pewno warty uwagi. Kolejny utwór "When Doomsday Comes" to soundtrack do filmu "Hybrid Theory". Utwór nietypowy jak na Saxona ze względu na dużą ilość klawiszy co nie jest wadą, tylko zaletą! "No rest for the Wicked" zaczyna się spokojnie, z użyciem flangera, lecz po chwili zaczyna się bardzo ostrym riffem. Ogólnie piosenka bardzo nowoczesna, obiektywnie spojrzeć, brzmi jakby jakiś młody zespół ja nagrał. Jedynie refren brzmi jak typowy Saxon. Kończący płytę "Ballad of the Working Man" Zaczyna się dość ciekawie, lecz niestety potem jest gorzej. Sytuacje poprawia refren, choć i tak ta piosenka jest najgorsza na płycie.


Podsumowując: Saxon znowu stawia na nowoczesne brzmienie. Ale czy to źle? Nie! Płyta przebija nawet niektóre dokonania saxona z lat 80! Saxon w świetnej formie! Cieszmy i radujmy się, do tego że niedługo koncert!

Ocena: 9/10

Ostatnio edytowany przez Cezarek (2011-07-11 18:48:15)